14 Απρ 2019

Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης, Ορισμός:

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης είναι μια διαταραχή που παρουσιάζει ένα σύνολο συμπτωμάτων. Τα βασικότερα είναι η σωματική και ψυχική εξάντληση. Τα συμπτώματα είναι ποικίλα και χωρίς να εμφανίζουν σαφή υποκείμενη παθολογία, γι’ αυτό και χαρακτηρίζεται ως σύνδρομο.

Επιδημιολογία:

Στατιστικά η συχνότητά του φαίνεται να αυξάνεται παγκοσμίως, ειδικά στις Δυτικές κοινωνίες και αφορά τουλάχιστον 1 εκατομμύριο άτομα στις ΗΠΑ -κάποιες εκτιμήσεις υπολογίζουν και περισσότερους. Είναι πολύ συχνό σε εφήβους και ενήλικες. Ωστόσο το τελευταίο χρονικό διάστημα εμφανίζεται ακόμα και σε παιδιά πέντε ετών. Παρουσιάζεται σε μεγαλύτερη συχνότητα στις γυναίκες.

Συμπτώματα:

Το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης σχετίζεται με:

  • χρόνια κούραση,
  • ατονία,
  • μυϊκούς πόνους,
  • πονοκεφάλους,
  • έλλειψη διάθεσης,
  • διαταραχές του ύπνου,
  • Πονοκέφαλοι,
  • αδυναμία στη συγκέντρωση και φτωχή μνήμη.
  • Ναυτία και συμπτώματα σπαστικής κολίτιδας.
  • Ευαισθησία σε τρόφιμα, φάρμακα, απορρυπαντικά, αλκοόλ.

Παρουσιάζεται επίσης εξάντληση, πτώση του ανοσοποιητικού συστήματος με συνεχή κρυολογήματα.

Μπορεί ακόμα να εμφανιστούν γαστρεντερικές διαταραχές και πολλές άλλες ψυχοσωματικές καταστάσεις. Τα συμπτώματα έχουν διάρκεια μεγαλύτερη των έξι μηνών.

Αίτια:

Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης ήταν μη αποδεκτό από την ιατρική κοινότητα. Μετά από πολλές μελέτες και παρατηρήσεις θεωρείται πλέον, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, μία υπαρκτή πάθηση (ΣΧΚ), που χρήσει κατάλληλης αντιμετώπισης.

Οι αιτίες του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης είναι άγνωστες. Εκτιμάται ότι οφείλεται τόσο σε σωματικούς όσο και ψυχολογικούς παράγοντες.

Σε πάσχοντες από το σύνδρομο παρατηρείται δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού, η οποία μπορεί να κάνει τον οργανισμό πιο επιρρεπή σε χρόνιες ιογενείς ή βακτηριακές λοιμώξεις. Οι ορμόνες είναι στενά συνδεδεμένες με τη διάθεση και τα επίπεδα φυσικής ενέργειας, άρα οι ορμονικές ανισορροπίες μπορεί επίσης να συμβάλλουν στο σύνδρομο χρόνιας κόπωσης.

Το φαινόμενο του οξειδωτικού στρες και της τοξίνωσης του οργανισμού από διάφορα αίτια, μπορεί επίσης να συντελεί στην εμφάνιση του συνδρόμου. Το οξειδωτικό στρες είναι μια χημική ανισορροπία που προκαλείται όταν το σώμα αδυνατεί να αποτοξινώσει τις ελεύθερες ρίζες οξυγόνου. Αυτές μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο DNA, στις πρωτεΐνες, και τα λιπίδια, τα οποία είναι τα δομικά στοιχεία όλων των κυττάρων του οργανισμού. Το οξειδωτικό στρες ενέχεται σε πολυάριθμες άλλες ασθένειες και διαταραχές. Συμπεριλαμβάνει την αρτηριοσκλήρωση, τη νόσου Alzheimer, Parkinson, και καρδιαγγειακές παθήσεις.

Σημαντικό ρόλο φαίνεται να παίζει η διατροφή και οι ανισορροπίες της εντερικής χλωρίδας. Ακόμη το σύνδρομο του διαρρέοντος εντέρου (Leaking gut syndrome), φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην χρόνια τοξίνωση του οργανισμού. Πολλά συμπτώματα των πασχόντων θα μπορούσαν να σχετίζονται με αυτή την κατάσταση.

Ψυχολογικές επιβαρύνσεις, όπως το χρόνιο stress, η κατάθλιψη και άλλες διαταραχές της διάθεσης, φαίνεται επίσης να εμφανίζονται σε ασθενείς με το σύνδρομο.

Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου με τη μέθοδο της Ωτικής Νευροαντανακλαστικής θερπαπείας, όπως διδάσκεται στην 5η Αυτοτελή ενότητα του σεμιναρίου, μπορείτε να πατήσετε ΕΔΩ!

Διάγνωση:

Η διάγνωση γίνεται με τον αποκλεισμό παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με τα συμπτώματα, ενώ απουσιάζουν πιο εξειδικευμένα διαγνωστικά τεστ.

Το βασικό χαρακτηριστικό του συνδρόμου, που βοηθάει τη διάγνωση είναι η κούραση που επιμένει (για περισσότερο από 6 μήνες). Παρόλη την ξεκούραση ή τον ύπνο είναι χωρίς να υποχωρεί και οι παθολογικές εξετάσεις είναι αρνητικές. Π.χ. οι εξετάσεις για υποθυρεοειδισμό, διαβήτη, σιδηροπενική αναιμία, καρδιολογικά προβλήματα, ρευματικές ασθένειες).

Ένα άλλο χαρακτηριστικό του συνδρόμου είναι ότι τα συμπτώματα επιδεινώνονται πολύ μετά ακόμα και από την παραμικρή πνευματική ή σωματική δραστηριότητα.

Ο πάσχων από το σύνδρομο αδυνατεί να νιώσει ξεκούραστος ακόμα και μετά από ανάπαυση, καθώς τα συμπτώματα επιμένουν και έτσι στερείται μιας φυσιολογικής ζωής και λειτουργίας.

Ολιστική Αντιμετώπιση – Θεραπεία:

Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου χρόνιας κόπωσης η κλασική θεραπευτική προσέγγιση βασίζεται στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Η ολιστική θεραπευτική προσέγγιση βασίζεται στην αρχή ότι ο οργανισμός είναι ένα σύνολο και άρα χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε την αιτία μιας διαταραχής και όχι το σύμπτωμα.

Όπως έχει αναφέρει και ο Ιπποκράτης είναι σημαντικό «να θεραπεύουμε τον ασθενή και όχι την ασθένεια.»

Ολιστικές είναι οι μέθοδοι που μπορούν να έχουν επίδραση σε όλο τον οργανισμό (Σώμα και Πνεύμα) και να ακολουθούν τις Ιπποκρατικές αρχές, δηλαδή το:

«Να Ωφελούν ή/και να μη βλάπτουν.»

Τέτοιες μέθοδοι είναι το η Ωτική Νευροαντανακλαστική θεραπεία -Ωτικό Acupressure, ο βελονισμός, η θεραπευτική μάλαξη, το GuaSha, καθώς μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά τους πάσχοντες. Ανακουφίζουν τόσο τα σωματικά συμπτώματα όσο και τα ψυχολογικά – ψυχοσωματικά θέματα που αντιμετωπίζουν.

Έτσι προσφέρουν ανακούφιση από τους πόνους της πλάτης, τους πονοκεφάλους, και τις διαταραχές του ύπνου. Συμβάλουν επίσης στην εξισορρόπηση του αυτόνομου νευρικού συστήματος και στην βελτίωση της διάθεσης. Αυξάνουν τα επίπεδα στης σεροτονίνης ανακουφίζοντας έτσι από τα συμπτώματα της κατάθλιψης και τονώνουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η θεραπευτική διατροφή και η εξατομικευμένη θεραπευτική άσκηση αποτελούν επίσης αναπόσπαστο τμήμα της θεραπείας.

Οι ολιστικές θεραπευτικές μέθοδοι, καθώς είναι φυσικές, χρειάζονται χρόνο για να δράσουν, αλλά τα οφέλη τους λειτουργούν στην αποκατάσταση όλου του οργανισμού, είναι χωρίς παρενέργειες και μακροχρόνια.

Συμπεράσματα:

Συμπερασματικά το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, αποτελεί μια κατάσταση που επηρεάζει το σύνολο του οργανισμού σε σωματικό και ψυχικό επίπεδο.

Παρουσιάζει σοβαρές διαγνωστικές δυσκολίες και έχει πολύπαραγοντική αιτιολογία.

Είναι δύσκολο στην αντιμετώπιση, καθώς προϋποθέτει αλλαγή τρόπου ζωής από τον πάσχοντα και ολιστική θεραπευτική προσέγγιση.

Για την αντιμετώπιση του συνδρόμου με τη μέθοδο της Ωτικής Νευροαντανακλαστικής θερπαπείας, όπως διδάσκεται στην 5η Αυτοτελή ενότητα του σεμιναρίου, μπορείτε να πατήσετε ΕΔΩ!

Βιβλιογραφία:

  1. Hsieh C. H. The effects of auricular acupressure on weight loss and serum lipid levels in overweight adolescents. The American Journal of Chinese Medicine. 2010;38(4):675–682. doi: 10.1142/S0192415X10008147. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  2. Tanaka M, Watanabe Y. A new hypothesis of chronic fatigue syndrome: co-conditioning theory. Med Hypotheses. 2010;75:244–9. doi: 10.1016/j.mehy.2010.02.032. [PubMed] [CrossRef]
  3. Liu C.-F., Yu L.-F., Lin C.-H., Lin S.-C. Effect of auricular pellet acupressure on antioxidative systems in high-risk diabetes mellitus. Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2008;14(3):303–307. doi: 10.1089/acm.2006.6064. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  4. Tsay S.-L. Acupressure and fatigue in patients with end-stage renal disease—a randomized controlled trial. International Journal of Nursing Studies. 2004;41(1):99–106. doi: 10.1016/S0020-7489(03)00079-8. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  5. Kim K. H., Lee M. S., Won Kang K., Choi S.-M. Role of acupressure in symptom management in patients with end-stage renal disease: a systematic review. Journal of Palliative Medicine. 2010;13(7):885–892. doi: 10.1089/jpm.2009.0363. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  6. Bergmann N., Ballegaard S., Bech P., et al. The effect of daily self-measurement of pressure pain sensitivity followed by acupressure on depression and Quality of Life (QOL), in Ischemic Heart Disease (IHD): a prospective RCT. European Heart Journal. 2013;34:P4311. [PMC free article] [PubMed] [Google Scholar]
  7. Li M. K., Lee T. F. D., Suen K. P. L. Complementary effects of auricular acupressure in relieving constipation symptoms and promoting disease-specific health-related quality of life: a randomized placebo-controlled trial. Complementary Therapies in Medicine. 2014;22(2):266–277. doi: 10.1016/j.ctim.2014.01.010. [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]

  8. Οι εικόνες προέρχονται από τα https://pixabay.com/, https://www.pexels.com/ με δωρεάν άδεια CC0 Public Domain και από την προσωπική συλλογή του Ιατρού Γκατζούνη Θεόδωρου.

  9. Na BJ, Jahng GH, Park SU, Jung WS, Moon SK, Park JM, et al. An fMRI study of neuronal specificity of an acupoint: electroacupuncture stimulation of Yanglingquan (GB34) and its sham point. Neurosci Lett (2009) 464:1–5.10.1016/j.neulet.2009.08.009 [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  10. Li L, Liu H, Li YZ, Xu JY, Shan BC, Gong D, et al. The human brain response to acupuncture on same-meridian acupoints: evidence from an fMRI study. J Altern Complement Med (2008) 14:673–8.10.1089/acm.2008.0036 [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  11. Liu B, Chen J, Wang J, Liu X, Duan X, Shang X, et al. Altered small-world efficiency of brain functional networks in acupuncture at ST36: a functional MRI study. PLoS One (2012) 7:e39342.10.1371/journal.pone.0039342 [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  12. Zick SM, Alrawi S, Merel G, Burris B, Sen A, Litzinger A, et al. Relaxation acupressure reduces persistent cancer-related fatigue. Evid Based Complement Alternat Med (2011) 2011:142913.10.1155/2011/142913 [PMC free article] [PubMed] [CrossRef] [Google Scholar]
  13. Richard E. Harris, Eric Ichesco, Chelsea Cummiford, Johnson P. Hampson, Thomas L. Chenevert, Neil Basu, and Suzanna M. Zick. Brain Connectivity Patterns Dissociate Action of Specific Acupressure Treatments in Fatigued Breast Cancer Survivors. Front Neurol. 2017; 8: 298.
  14. Farideh Bastani, Marzieh Sobhani, and Hormat Sadat Emamzadeh Ghasemi. Effect of Acupressure on Fatigue in Women With Multiple Sclerosis. Glob J Health Sci. 2015 Jul; 7(4): 375–381.