Κρίσεις πανικού, αίτια, συμπτώματα, αντιμετώπιση στο οξύ στάδιο.

Γυναίκα που πιάνει το σκυμμένο κεφάλι της με τα χέρια της δείχνοντας να βρίσκεται σε κατάσταση άγχους που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε κρίση πανικούΗ Κρίση Πανικού ορίζεται ως ένα ξαφνικό επεισόδιο έντονου φόβου που προκαλεί σοβαρές σωματικές και ψυχολογικές αντιδράσεις, χωρίς να υπάρχει πραγματικός κίνδυνος στο φυσικό επίπεδο ή εμφανής σωματική αιτία.

Οι κρίσεις πανικού μπορεί να είναι πολύ τρομακτικές.

Ένα άτομο που εμφανίζει κρίσεις πανικού, μπορεί να νομίζει ότι χάνει τον έλεγχο του σώματος, έχει πάθει καρδιακή προσβολή ή ακόμα και ότι πεθαίνει.

Είναι μια χρόνια πάθηση, με εξάρσεις και υφέσεις. Καθώς οι κρίσεις πανικού μπορεί να εμφανίζονται σπανιότερα ή να επαναλαμβάνονται συχνά, δύο με τρεις φορές την εβδομάδα.

Μπορεί να εκδηλωθούν σε όλες τις ηλικίες, με μεγαλύτερη συχνότητα στις ηλικίες μεταξύ 20 – 40, και 2 έως και 3 φορές συχνότερα στις γυναίκες, συγκριτικά με τους άντρες.

Υπολογίζεται μάλιστα ότι μέχρι 4% του πληθυσμού υποφέρει από σοβαρές και συχνές κρίσεις πανικού.

Κάθε άνθρωπος «δικαιούται» να εμφανίσει μία ή δύο κρίσεις πανικού κατά τη διάρκεια της ζωής του όταν έρχεται αντιμέτωπος με μια ιδιαίτερα δύσκολη και αγχωτική κατάσταση.

Όταν όμως το άτομο υποφέρει από συνεχείς και υποτροπιάζουσες, απροσδόκητες κρίσεις πανικού και για μεγάλες περιόδους της ζωής του,

ζει σε συνεχή φόβο μιας κρίσης, τότε μπορεί να  εμφανίζει μια κατάσταση που ονομάζεται Διαταραχή Πανικού.

Στην Φυσιατρική η αντιμετώπιση του άγχους, των κρίσεων πανικού και γενικότερα η ψυχολογική υποστήριξη των θεραπευόμενων θεωρείται βασικό στοιχείο για την αποκατάσταση και γι’ αυτό δίνεται ιδιαίτερη βαρύτητα σε αυτό τον τομέα.

Αίτια

Για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα αίτια των κρίσεων πανικού, χρειάζεται να αναφερθούμε στην λειτουργιά του αυτόνομου νευρικού συστήματος και ειδικότερα στις αντιδράσεις του στρες και του άγχους.

Για τον μη ειδικό υπάρχει συχνά μια σύγχυση μεταξύ των όρων στρες και άγχους η οποία χρειάζεται να διευκρινιστεί ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα την σχέση τους με τις κρίσεις πανικού.

Το στρες είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε συγκεκριμένα εξωτερικά ερεθίσματα και καταστάσεις, τα οποία απαιτούν σωματική αντίδραση

(πχ αντιδράσεις κατά την οδήγηση, κάποια ενέργεια στην εργασία, αγωνίσματα κ.α.).

Το αυτόνομο νευρικό σύστημα χωρίζεται σε συμπαθητικό και παρασυμπαθητικό.

Το συμπαθητικό είναι υπεύθυνο για την αντίδραση του στρες και προκαλεί έκκριση αδρεναλίνης από τα επινεφρίδια για να μπορέσει το άτομο να ανταπεξέλθει σε μια απαιτητική κατάσταση.

Είναι πολύ γνωστή η αντίδρασή της «μάχης ή φυγής» που σχετίζεται με το στρες.

Είναι μια αντίδραση που έχει τις ρίζες της στις απαρχές της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, όταν ακόμα ο κυνηγός τροφοσυλλέκτης έρχονταν αντιμέτωπος με έναν άμεσο κίνδυνο.

Έτσι λοιπόν όταν έβλεπε μια απειλή (πχ μια τίγρη, μια αρκούδα και διάφορους άλλους θηρευτές), το αυτόνομο νευρικό σύστημα ενεργούνταν άμεσα και αυτόματα

ώστε να τον προετοιμάσει για την όποια απόφαση θα έπαιρνε της μάχης ή της φυγής.

Με την ενεργοποίηση αυτού του συστήματος προκαλούνται φυσιολογικά διάφορα σωματικά συμπτώματα όπως αύξηση της αρτηριακής πίεσης, της καρδιακής συχνότητας- των καρδιακών παλμών, της αιμάτωσης των μυών, και αναδιανομή της κυκλοφορίας του αίματος.

Το αίμα πηγαίνει περισσότερο προς τους μυς των άνω και κάτω άκρων, προς τον εγκέφαλο και μειώνεται η ροή προς το γαστρεντερικό, τους νεφρούς, το έντερο και το στομάχι.

Επίσης αυξάνεται η λειτουργία του αναπνευστικού και έχουμε ταχύπνοια (γρήγορες αναπνοές).

Με αυτό το μηχανισμό ενεργοποιούνται τα συστήματα του σώματος που είναι απαραίτητα, ενώ τα υπόλοιπα όπως το γαστρεντερικό μπαίνουν σε μια κατάσταση μειωμένης λειτουργικότητας, αφού η μέγιστη ενέργεια – αιματική ροή διοχετεύεται για την άμεση επιβίωση του ατόμου.

Αυτό ήταν μια λειτουργία απαραίτητη για την επιβίωση για τον πρωτόγονο άνθρωπο, αλλά και στον σύγχρονο κόσμο ενεργοποιείται φυσιολογικά, σε καταστάσεις που χρειάζεται να γίνει κάτι γρήγορα και άμεσα, όταν πχ κάποιος χρειάζεται να τρέξει να προλάβει ένα λεωφορείο.

Τα προβλήματα που σχετίζονται με τον μηχανισμό του αυτόνομου νευρικού συστήματος και τις αντιδράσεις του στρες, μπορούν να γίνουν κατανοητά αν διαβάσουμε προσεκτικά την παρακάτω δήλωση:

«Το στρες αποτελεί μια φυσιολογική αντίδραση που  μπορεί να προκληθεί από οποιαδήποτε κατάσταση ή σκέψη που κάνει το άτομο να αισθάνεται συγχυσμένο, θυμωμένο ή νευρικό».

Ο μηχανισμός λοιπόν τους στρες ενεργοποιείται και με τις σκέψεις.

 

 

 

Αυτό κατ’ αρχήν είναι καλό όταν χρειάζεται να τελειώσουμε κάτι που αφορά τη δουλειά μας ή την ύλη για τις εξετάσεις.

Υπό αυτή την έννοια το στρες είναι μέρος της ζωής και βοηθάει – μπορεί να κινητοποιήσει το άτομο και να το οδηγήσει να γίνει πιο παραγωγικό.

Αυτή είναι η φυσιολογική κατάσταση. Ωστόσο, το υπερβολικό στρες ή μια παρατεταμένη αντίδραση στρες είναι επιβλαβής.

Το πρόβλημα ξεκινά όταν το άτομο αδυνατεί να χαλαρώσει μετά το πέρας μιας στεσογόνου κατάστασης όπως είναι το φυσιολογικό.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται να αναλάβει το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα να κάνει τις αντίθετες δράσεις από αυτές που κάνει το συμπαθητικό για να εξισορροπήσει την κατάσταση.

Να ηρεμήσει δηλαδή τον οργανισμό, μειώνοντας τους καρδιακούς παλμούς, την αρτηριακή πίεση και γενικά την ένταση του ατόμου μετά το τέλος της κατάστασης που προκάλεσε το στρες.

Όταν για διάφορους λόγους αδυνατεί να το κάνει, τότε ο οργανισμός μπαίνει σε μια χρόνια κατάσταση στρες, που προκαλεί διάφορα προβλήματα, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

Τότε λέμε ότι έχει αγχώδη διαταραχή – άγχος.

 

Η κύρια διαφορά άγχους και στρες είναι ότι ενώ το στρες είναι μια φυσιολογική κατάσταση στην οποία υπάρχει σωματική αντίδραση όπως περιγράφηκε ανωτέρω,

το άγχος είναι ένα αίσθημα ανησυχίας, νευρικότητας ή φόβου με κύρια την ψυχολογική συνιστώσα και τις αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα.

Το άτομο που έχει άγχος μπορεί να αντιδρά και να σκέφτεται αρνητικά για διάφορες υποθετικές καταστάσεις.

Έχει πχ για ένα ραντεβού να σκέφτεται ότι θα αργήσει και θα έχει πρόβλημα στη δουλειά του και ότι ο εργοδότης του θα του μιλήσει άσχημα και ότι θα μείνει άνεργος και τι θα κάνει τότε με την οικογένεια και τις υποχρεώσεις του.

Καταλαβαίνουμε δηλαδή ότι ενώ το στρες είναι αντίδραση σε πραγματικά δεδομένα, όταν μιλάμε για άγχος το άτομο ανησυχεί για  υποθετικά κυρίως γεγονότα.

Η πηγή αυτής της ταραχής που προκαλεί άγχος, μπορεί να μην είναι πάντα γνωστή ή αναγνωρίσιμη, γεγονός που ενισχύει τη δυσφορία που νιώθει το άτομο

δεν ξέρω γιατί αγχώνομαι»).

Το συνεχές άγχος, το οποίο είναι χωρίς να αφήνει τον οργανισμό να χαλαρώσει,  μπορεί να οδηγήσει σε μια γενικά πτωχή υγεία, τάση για σωματική και ψυχολογική νόσο, όπως λοίμωξη, καρδιοπάθεια και κατάθλιψη.

Επίσης σε ανθυγιεινές συμπεριφορές όπως βουλιμία με υπερκατανάλωση τροφής και κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών.

Το άγχος όταν γίνει χρόνιο και οι αναίτιες αρνητικές σκέψεις συνεχείς, οδηγεί σε  ψυχοσωματικές διαταραχές όπως

  • ναυτία,
  • ίλιγγοι,
  • φοβίες,
  • διαταραχές μνήμης και συγκέντρωσης, κ.α.,

που μπορεί να φτάσουν και σε μια κρίση πανικού.

Έτσι λοιπόν μπορούμε να πούμε με «απλά λόγια» ότι η κρίση πανικού είναι μια ακραία αντίδραση του οργανισμού, σαν αποτέλεσμα χρόνιου άγχους όπου το αυτόνομο νευρικό σύστημα είναι συνεχώς διεγερμένο και ο άνθρωπος αδυνατεί να χαλαρώσει.

Άλλα αίτια άγχους:

Συγκεκριμένα φάρμακα και ουσίες, μπορούν να οδηγήσουν σε συμπτώματα άγχους, είτε ως παρενέργεια ή ως σύνδρομο στέρησης.

Τα φάρμακα αυτά περιλαμβάνουν:

  • Φάρμακα για ADHD, ιδιαίτερα αμφεταμίνες
  • Αλκοόλ
  • Βενζοδιαζεπίνες (στη διάρκεια της διακοπής)
  • Βρογχοδιασταλτικά (για άσθμα και συγκεκριμένες άλλες αναπνευστικές διαταραχές)
  • Καφεΐνη
  • Κοκαΐνη
  • Φάρμακα για το κρυολόγημα
  • Αποσυμφορητικά
  • Χάπια διαίτης
  • Μαριχουάνα
  • Νικοτίνη
  • Φάρμακα για τον θυρεοειδή

Μια πτωχή δίαιτα – για παράδειγμα, χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β12 – μπορεί επίσης να συμβάλλει σε στρες ή άγχος.

 

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ένας όγκος των επινεφριδίων (φαιοχρωμοκύτωμα) μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα άγχους ή στρες.

Τα συμπτώματα προκαλούνται από υπερπαραγωγή των ορμονών που είναι υπεύθυνες για τα αισθήματα άγχους.

 

Συμπτώματα κρίσεων πανικού:

Τα συμπτώματα που παρατηρούνται στις κρίσεις πανικού σχετίζονται με το αυτόνομο νευρικό σύστημα, όπου υπάρχει μια συνεχιζόμενη συμπαθητικοτονία και υπερέκκριση κορτιζόλης που δημιουργούν ποικίλα σωματικά και ψυχοσωματικά θέματα.

Διακρίνουμε σωματικά και ψυχικά συμπτώματα.

Σωματικά συμπτώματα, όπως:

  • Ζαλάδα
  • Ξηροστομία ή δυσκολία κατάποσης
  • Ανακάτεμα στο στομάχι
  • Ταχύπνοια
  • Γρήγορος ή ακανόνιστος καρδιακός ρυθμός
  • Εφίδρωση
  • Κοιλιακό άλγος (αυτό μπορεί να είναι το μόνο σύμπτωμα του άγχους, ιδιαίτερα στα παιδιά)
  • Διάρροια ή συχνή ανάγκη για ούρηση
  • Αίσθημα “καψίματος” στα δάχτυλά
  • Κεφαλαλγίες
  • Μούδιασμα “σαν να τσιμπούν τα δάκτυλα καρφίτσες ”
  • Κουδούνισμα στα αυτιά
  • Αδυναμία – Κόπωση «σαν να του κόβονται τα γόνατα»
  • Μυϊκή ένταση
  • Σπασμοί ή τρέμουλο

Ψυχοσωματικά συμπτώματα:

  • Ευερεθιστότητα, φοβίες,
  • Φόβος να μπει σε κλειστούς χώρους
  • Μειωμένη συγκέντρωση, σύγχυση
  • Φόβος ότι παθαίνει έμφραγμα
  • Φόβος επικείμενου θανάτου

Άτομα που εμφανίζουν διαταραχή πανικού μπορεί να είναι τακτικοί επισκέπτες των εξωτερικών ιατρείων εφημερευόντων νοσοκομείων,

να έχουν χάσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους για την οδήγηση, να φοβούνται μόνο και στην ιδέα ότι θα μπουν σε ένα αεροπλάνο, στο μετρό, σε έναν κλειστό χώρο, ακόμα και στο ασανσέρ ή ένα άγνωστο δωμάτιο.

Αν και γνωρίζουν ότι είναι σωματικά καλά, καθώς τους έχουν διαβεβαιώσει για αυτό τόσο οι θεράποντες γιατροί τους όσο και τα αποτελέσματα των ιατρικών εξετάσεων και στα μεσοδιαστήματα των κρίσεων,

θέλουν να μπορούν διατηρούν την ψυχραιμία τους, στην περίοδο των κρίσεων αυτό είναι πολλές φορές ακατόρθωτο.

Αντιμετώπιση

Υπάρχουν πολλές τεχνικές και μέθοδοι που έχουν αναφερθεί από διάφορες επιστημονικές μελέτες ότι δρουν για την άμεση αντιμετώπιση και αυτοβοήθεια σε κρίσεις πανικού.

Στη συνέχεια θα αναφερθούμε σε εκείνες που με απλότητα, αποτελεσματικότητα και ευκολία στην εφαρμογή, μπορούν να βοηθήσουν στην άμεση αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού.

Αναπνοή.

Ένα χαρακτηριστικό της υπερενεργοποίησης του αυτόνομου – συμπαθητικού νευρικού συστήματος, είναι όπως έχουμε αναφέρει η ταχύπνοια.

Η αναπνοή σε αυτές τις περιπτώσεις είναι γρήγορη, ρηχή και γίνεται κυρίως από τους πνεύμονες.

Η άμεση αντιμετώπιση μπορεί να γίνει αντιστρέφοντας αυτό το παθολογικό αναπνευστικό πρότυπο, μέσω εκπαίδευση με ειδικές αναπνευστικές ασκήσεις,

που βασίζονται στην σωστή λειτουργία του διαφράγματος και σε κατάλληλες παύσεις.

Με αυτό τον τρόπο θα ενεργοποιηθεί το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και θα αρχίσει το άτομο να ηρεμεί.

 

Acupressure – Πίεση σε ειδικά βελονιστικά σημεία.

Η μέθοδος του Acupressure βασίζεται στην δακτυλοπίεση ειδικών σημείων του σώματος με συγκεκριμένη τεχνική.

Τα σημεία αυτά είναι γνωστά και σαν βελονιστικά σημεία καθώς χρησιμοποιούνται και στον βελονισμό.

Όπως και ο βελονισμός που είναι μεταγενέστερος του Acupressure, αποτελεί ένα τεκμηριωμένο και πλέον επιστημονικά αποδεκτό θεραπευτικό σύστημα

το οποίο μέσω της ενεργοποίησης κατάλληλων νευρικών απολήξεων στο ανθρώπινο σώμα, έχει ένδειξη για την αντιμετώπιση πολλών συχνά απαντώμενων καταστάσεων.

Στην αντιμετώπιση του άγχους και των κρίσεων πανικού υπάρχουν ειδικά σημεία στο σώμα που με την κατάλληλη εκπαίδευση μπορούν εύκολα να χρησιμοποιηθούν από το άτομο, με άμεσα αποτελέσματα.

Αρωματοθεραπεία

Η αρωματοθεραπεία είναι μία θεραπευτική μέθοδος στην οποία χρησιμοποιούνται τα αιθέρια έλαια ως κύρια θεραπευτικά εργαλεία, για την αντιμετώπιση σωματικών ενοχλημάτων και την εξισορρόπηση των συναισθημάτων.

 

Υπάρχουν ειδικά αιθέρια έλαια που μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού

 

Μικροσυστήματα – Ωτική Νευροαντανακλαστική θεραπεία – Ωτοβελονισμός – Ωτικό Acupressure

Η ωτοθεραπεία είναι μια θεραπευτική τεχνική που εφαρμόζεται στο πτερύγιου του αυτιού και η οποία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση του άγχους και των κρίσεων πανικού.

Στο αυτί υπάρχουν ειδικά σημεία τα οποία επιδρούν στον ψυχισμό, στο άγχος, στην διάθεση, στη συγκέντρωση και ειδικά σημεία για τις κρίσεις πανικού.

Η ωτοθεραπεία επιδρά τόσο στο κεντρικό όσο και στο αυτόνομο νευρικό σύστημα, πετυχαίνοντας σημαντικά οφέλη στην περίπτωση των κρίσεων πανικού.

Λειτουργεί εξισορροπητικά στο συμπαθητικό – παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα και προλαμβάνει και αντιμετωπίζει όλα τα συμπτώματα των κρίσεων που έχουν αναφερθεί.

Με την κατάλληλη εκπαίδευση να πιέσει ο πάσχοντας ειδικά σημεία του ωτικού πτερυγίου. Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες, αυτό έχει εξαιρετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού.

 

Για την μακροπρόθεσμη αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού όσον αφορά τις ολιστικές μεθόδους, εξαιρετικά αποτελέσματα έχουν:

Ωτική Νευροαντανακλαστική θεραπεία

Ο Βελονισμός,

Το Biofeedback,

Θεραπευτική διατροφή,

Ομοιοπαθητική,

Αρωματοθεραπεία,

Βοτανοθεραπεία,

 

Σε συνδυασμό με την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη για την ανεύρεση και αντιμετώπιση της ρίζας της αιτίας του προβλήματος.

 

Με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι έχουμε προγραμματίσει Σεμινάριο Ωτικής Νευροαντανακλαστικής θεραπείας για την αντιμετώπιση σε: Άγχος- Κρίσεις Πανικού –Ψυχοσωματικά σύνδρομα, που θα αποτελεί Αυτοτελή Ενότητα και θα γίνει στις 27-28/06/2020.

Το σεμινάριο θα διεξαχθεί σε ολιγομελές τμήμα, τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα ασφαλείας (οι συμμετέχοντες θα φορούν μάσκα, θα υπάρχουν αντισηπτικά και θα τηρούνται οι αποστάσεις ασφαλείας).

Για πληροφορίες και για την εγγραφή σας στο σεμινάριο της Ωτικής Νευροαντανακλαστικής θεραπείας για την αντιμετώπιση άγχους, κρίσεις πανικού και ψυχοσωματικά και για τις προσφορές προεγγραφών,  σας μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας στα τηλέφωνα 211-1832-736 και 6972388252. Μπορείτε επίσης να πατήσετε στον σύνδεσμο για περισσότερες πληροφορίες για το σεμινάριο.

Συμπερασματικά

Οι κρίσεις πανικού αν και αποτελούν μια μη απειλητική για τη ζωή κατάσταση, παρουσιάζουν όμως δυσκολίες στη διαχείριση τους, ειδικά στο οξύ στάδιο και επηρεάζουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ατόμου.

Είναι όμως αντιμετωπίσιμες; Η απάντηση είναι θετική.  

Οι τεχνικές και μέθοδοι που αναφέρθηκαν λειτουργούν εξισορροπητικά στο συμπαθητικό – παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα

και μπορούν να αντιμετωπίσουν άμεσα τα συμπτώματα των κρίσεων πανικού όπως  προβλήματα από το

  • γαστρεντερικό τις ενοχλήσεις στο στομάχι,
  • ναυτία,
  • δυσκοιλιότητα ή διάρροια,
  • τη ζάλη,
  • δύσπνοια,
  • υπερβολική εφίδρωση,
  • τάση για λιποθυμία,
  • φοβίες.

Ηρεμώντας τον οργανισμό αντιμετωπίζεται επίσης η ταχυπαλμία η ανησυχία, οι φοβίες και οι αρνητικές σκέψεις που κάνει το άτομο όταν είναι σε κατάσταση πανικού.

Γι’ αυτό ο

  • κάθε πάσχοντας, οι οικείοι του
  • αλλά και επαγγελματίες υγείας όπως
  • Ιατροί,
  • Φυσικοθεραπευτές,
  • Γυμναστές,
  • Ψυχολόγοι,
  • Μασέρ,
  • Μαίες,
  • Νοσηλευτές,
  • Επαγγελματίες θεραπευτές,
  • και κάθε άτομο που θέλει να γνωρίζει την άμεση αντιμετώπιση των κρίσεων πανικού,

μπορεί να ωφεληθεί από την εκμάθηση του συνδυασμού των απλών, αποτελεσματικών και εύκολων στην εφαρμογή τεχνικών, οι οποίες μπορούν να προσφέρουν άμεση ανακούφιση από τα συμπτώματα των κρίσεων.

Εξυπακούεται ότι αν η κρίση επιμένει ή αν συμπτώματα όπως μουδιάσματα στο στήθος, αριστερό χέρι, ζάλη και άλλα είναι πρωτοεμφανιζόμενα ή επιμένουν,

χρειάζεται το άτομο να αναζητήσει την κατάλληλη ιατρική βοήθεια.

Σημαντική Δήλωση.

Οι πληροφορίες που δίνονται στο παρόν άρθρο έχουν ως αποκλειστικό σκοπό την πληροφόρηση των αναγνωστών.

Σε περιπτώσεις που ένα άτομα πάσχει από μια σοβαρή διαταραχή άγχους και επαναλαμβανόμενων κρίσεων πανικού είναι απαραίτητο να ζητήσει βοήθεια από ειδικό Ψυχίατρο και Ψυχολόγο.

Δημοσίευση από:

Γκατζούνη Θεόδωρο MSc, Φυσίατρο, μετεκπαιδευθείς στον Βελονισμό, Ωτοθεραπεία – Ωτοβελονισμό, Μεσοθεραπεία, Καθηγητής Acupressure, Ωτικής Νευροαντανακλαστικής θεραπείας – Ωτικού Acupressure.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

Facebook Page

www.tgatzounis.com